Produkcja przemysłowa jest miarą wydajności sektora przemysłowego gospodarki. Sektor przemysłowy obejmuje produkcję, wydobycie i usługi komunalne. Chociaż sektory te wytwarzają tylko niewielką część produktu krajowego brutto (PKB), są bardzo wrażliwe na stopy procentowe i popyt konsumpcyjny.
To sprawia, że produkcja przemysłowa jest ważnym narzędziem do prognozowania przyszłego PKB i wyników gospodarczych. Dane o produkcji przemysłowej są również wykorzystywane przez banki centralne do mierzenia inflacji, ponieważ wysoki poziom produkcji przemysłowej może prowadzić do niekontrolowanego poziomu konsumpcji i zbyt szybkiej degresji co mogłoby doprowadzić do kryzysów z którymi ludzkość miała do czynienia niejednokrotnie na przestrzeni dziejów.
Poziom wskaźnika produkcji przemysłowej (IIP) jest liczbą abstrakcyjną, której wielkość reprezentuje stan produkcji w sektorze przemysłowym dla danego okresu w porównaniu z okresem odniesienia. Rok bazowy został kiedyś ustalony na lata 1993–94, tak więc rok ten otrzymał poziom indeksu równy 100. Obecny rok bazowy to lata 2011–2012. Osiem kluczowych gałęzi przemysłu, stanowi prawie 40, 27% artykułów objętych wskaźnikiem produkcji przemysłowej (IIP). Są to: energia elektryczna, stal, produkty rafineryjne, ropa naftowa, węgiel, cement, gaz ziemny i nawozy czyli podstawowe surowce energetyczne oraz budowlane.
Indeks produkcji przemysłowej (IPI) jest wskaźnikiem ekonomicznym publikowanym przez Zarząd Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych, który mierzy rzeczywistą produkcję w produkcji, górnictwie i zakładach użyteczności publicznej. Wskaźniki produkcji obliczane są głównie jako wskaźniki Fishera z wagami opartymi na rocznych szacunkach wartości dodanej. Ponieważ indeksy Fishera zachowują tylko informacje o wzroście, wartość w roku bazowym jest arbitralnie ustalona na 100 jednostek. Indeks ten, podobnie jak inne indeksy przemysłowe i budowlane, odpowiada za większość zmian produkcji krajowej w całym cyklu koniunkturalnym stanowi więc istotny element składowy gospodarki państwa.
