Istnieją w naszym słowniku takie słowa, które zawsze będą w człowieku budzić negatywne skojarzenia. Jednym z nich jest dług. Ciężko by przywoływał on ciepłe odczucia. Kojarzyć się on w społeczeństwie w większości z kredytem, zobowiązaniami do spłaty, czy nieco bardziej drastycznie, z komornikiem i windykacją.
Nic więc dziwnego, że słysząc pojęcie długu publicznego, te same pesymistyczne skojarzenia pojawiają się w naszych głowach. Aczkolwiek, czy w ogóle wiemy co to jest dług publiczny? Przekonajmy się
Choć powszechny dostęp do wiedzy spowodował, że pojęcie to zostało spopularyzowane dzięki internetowi, a także mediom, czy kręgu politycznemu to nie jest ono tak jasne i klarowne dla społeczeństwa, jakie powinno być, przy tak częstym podejmowaniu tematu.
Państwowy dług publiczny jest miarą zadłużenia sektora finansów publicznych, z wyłączeniem wzajemnych świadczeń w ramach sektora, a mianowicie sytuacji, w której przykładowo administracja lokalna jest zmuszona zapożyczyć się na rzecz budżetu państwa. Dług publiczny obejmuje szeroką gamę zobowiązań jakie podmioty podejmują, poczynając od tych pobranych na etapie administracji centralnej, a kończąc na etapie administracji lokalnej. Można do tego zaliczyć świadczenia, które uzyskano w imieniu takich tytułów jak zaciągnięcie kredytów i pożyczek, ale też wyemitowanie papierów wartościowych opiewających na wierzytelności pieniężne, bądź będących wynikiem odrębnych ustaw oraz prawomocnych orzeczeń sądów, jak i również ostatecznych decyzji administracyjnych.
Dług ten ma swój limit, który jest przewidziany w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i wynosi on 60% PKB. Jest to również pułap wyznaczany przez Unię Europejską. Jednak granica ta jest względna. Trzeba pochylić się indywidualnie nad przyczynami długu. Państwa, których dług publiczny nie osiągał 30% ogłaszały bankructwo, przy czym inne, które przekraczały 70% zadłużenia rozkwitały. Zatem wysuwa się wniosek, że nie bez znaczenia są takie czynniki jak wiarygodność pożyczkobiorcy, struktura długu, czy polityka prewencyjna wobec spłaty długu i ewentualnych innych opcji jego spłaty.
Bardziej pożądana jest sytuacja, w której państwo jest zadłużone u swoich obywatel, ponieważ odsetki, które państwo wypłaca, tak naprawdę zostają w krajowym obiegu. Dodatkowo wielu specjalistów proponuje spojrzeć na dług publiczny, którego celem są zyskowne inwestycje, a nie traktować go jako problem.