Kiedy myślimy o czymś, co w swoim haśle zawiera słowo „bankowy”, praktycznie zawsze w naszych głowach pojawiają się skojarzenia z konkretnymi placówkami banku. Natomiast wyrażenie „system bankowy” konsoliduje nam się ogólnie z przechowywaniem pieniędzy, sposobem ich obiegu, czy też z systemem bankowości internetowej. Jednak mimo że to wszystko zawiera się w jakiś sposób w tym pojęciu, to jednak jest ono znacznie szersze niż można by przypuszczać. Systemu bankowego nie należy utożsamiać z konkretnym bankiem, czy jego placówkami. Jest to rozległa struktura, która jest uregulowana i ma za zadanie spełniać ściśle określone funkcje.
Przechodząc do definicji systemu bankowego, dowiemy się, że tworzy ona pewną scaloną, logiczną całość, na którą składają się wszelkie instytucje finansowe, a także bankowe danego kraju, wraz z panującymi w nim normami. Na terenie Polski również istnieją regulacje prawne, których należy się trzymać. Najważniejsze spośród nich są trzy ustawy:
O prawie bankowym,
O Narodowym Banku Polskim,
O listach zastawnych i bankach hipotecznych.
Można również wyróżnić dwa panujące modele systemu bankowego: anglosaski, który oddziela bankowość depozytowo-kredytową od inwestycyjnej, a także niemiecko – japoński, który łączy w sobie te dwie bankowości.
Cała struktura oczywiście jest rozbita na pewne elementy, bez których nie mogłaby istnieć.
Pierwszym z nich jest bank centralny. W naszym kraju to, jak można się domyślać, Narodowy Bank Polski. Kolejno można wyróżnić KNF, czyli Komisję Nadzoru Finansowego, która sprawuje pieczę między innymi nad instytucjami pieniądza elektronicznego. Następnym elementem jest Bankowy Fundusz Gwarancyjny, który ma podobny cel jak KNF– dać gwarancję bezpieczeństwa oraz stabilności rynku finansowego, jednak w tym przypadku chodzi o kontrolę systemu gwarantowania depozytów. Ostatnimi ze składowych są banki komercyjne oraz banki spółdzielcze.
System bankowy jak wyżej wspomniano składa się z niezwykle istotnych elementów, które pełnią kluczowe funkcje. Spośród nich można wyróżnić funkcje emisyjną, czyli dającą prawo do emitowania banknotów i monet; funkcję regulacyjną, która reguluje podaż pieniądza; funkcję depozytowo-kredytową, kontrolująca przekształcanie depozytów w kredyty i pożyczki; funkcję alokacyjną, zapewniającą przepływ pieniędzy z dziedzin gospodarki, cieszących się mniejszą efektywnością, do tych bardziej efektywnych; funkcję finansowo-doradczą, która zapewnia ochronę interesu klienta oraz funkcję stymulacyjną, która przyczynia się do rozwoju przedsiębiorczości lokalnej.
Jak widać jest to bardzo obszerne zagadnienie. Jednak choć momentami może się wydawać, że system w niektórych elementach nie jest idealny to należy pamiętać, że cechuje się pewną dynamiką.
Przepisy prawne, czy też poszczególne komórki nieustannie muszą dostosowywać się do zmieniającej rzeczywistości. I biorąc poprawkę na ten fakt, ostatecznie można dojść do wniosku, że całkiem nieźle radzi on sobie ze stojącymi na jego drodze przeszkodami.
